جامی هروی
روضهٔ ششم (در مطایبه)
بخش ۱۱: عمرو لیث یکی از لشکریان خود را دید بر اسبی لاغر نشسته،
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عمرو لیث یکی از لشکریان خود را دید بر اسبی لاغر نشسته، زین لاغر اسبکی که همانا نیافته ست جز از عظام جوهر ترکیب او نظام همچون خر عزیر عظام آمده به هم لیکن هنوز گوشت نروییده از عظام لاغر اسبی که گر بجویی از گوشت در او نشان نیابی از سر تا سم گرش بکاوی جز پوست بر استخوان نیابی گفت: لعنت بر لشکریان من باد که هر دینار و درم که به ایشان دادم فروج زنان خود را فربه ساختند و مرکوبان خود را از گرسنگی بگداختند. آن شخص بشنید گفت: والله ای امیر اگر نظر استبصار بر فرج زن من گماری آن را از سرین اسب من لاغرتر شماری. عمرو از این سخن بخندید و او را چیزی کرایمندی انعام کرد و گفت: برو هر دو مرکوب خود را فربه کن مرکوب تو دو داد خدا بار خویش را گاهی ازان بر این نه و گاهی ازین بر آن زان بارگی شب کن و زین بارگیر روز این را به زیر زین کش و آن را به زیر ران جامی هروی