نیر تبریزی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸: بر جو فلک ز شعلۀ آهم کرانهای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر جو فلک ز شعلۀ آهم کرانه ای ترسم فتد به خرمن ماهت زبانه ای دارم بدل دو دست که آنچشم جانشکار جز من بتیر خویش نیاید نشانه ای تنها نه من ز جور تو بیخانمان شدم نگذاشت آتش تو در این شهر خانه ای بر بوی زلف خم بخمت با گلاب اشگ چشمم کند ترا زمژه هر لحظه شانه ای گویی بهانه ریزد خونم بمزد شست چشمت اگر بدست نیارد بهانه ای آنروز داد مژدۀ ویرانگی مرا بوم غمت که ساخت بدل آشیانه ای هر سو که بنگرم همه تیریست بر کمان حیران دل رسیدۀ من در میانه ای زاهد مرا بسبحۀ صد دانه پانه بست خال لبت کشید بدامم ز دانه ای مطرب بر اهواره ز من بر به بزم شاه امشب از این چکامۀ نیرّ ترانه ای نیر تبریزی