نیر تبریزی
غزلیات
شمارهٔ ۹۳: نه سر سیحۀ زاهد نه چلیپای کشیش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه سر سیحۀ زاهد نه چلیپای کشیش کفر زلف تو رها کرد مرا از همه کیش دوست گر وقت تماشاست به دیوانۀ خویش سنگ طفلان ز پی و راه بیابان در پیش با هوای لب خندان تو نیشم همه نوش با خیال سر مژگان تو نوشم همه نیش در سیه روزی ما این همه ای زلف مکوش با حذر باش ز جمعیت دل های پریش لب طناز تو پرناز و مرا حوصله کم چشم غماز تو خونخوار و مرا حوصله بیش من نتابم ز کمانخانۀ ابروی تو روی مژه گو تیر جفا پاک بپرداز ز کیش تیغ تیز از سر آن خط سیه باز مگیر لاوه بر روی خود ای دوست مکش دشمن خویش ناسپاس است اگر حق نمک نشناسد سال ها خون جگر داده لبت بر دل ریش خنده بر ریش رقیبت چه کنم گر نکنم که کند غرقه به ناچار نشت بحشیش تو که شب با منی اندیشۀ فردا جهل است کار امروز به فردا نگذارد درویش میزند بر در دل حلقه نهانی غم دوست نیرا خانه بپرداز ز بیگانه و خویش نیر تبریزی