نیر تبریزی
غزلیات
شمارهٔ ۶۶: عنبرین موی تو بر طرف چمن میگذرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عنبرین موی تو بر طرف چمن می گذرد یا ز گلزار ختا آهوی چین می گذرد گر کند باز ز هم کاکل مشکین تو باد تا قیامت به خم و حلقه و چین می گذرد شد ز دل ها اثر تیر کمانداران را همه بر گوش ز تیر تو طنین می گذرد با سر زلف سیاه تو چه گویم که مرا شب چنان می رود و روز چنین می گذرد مه که بر چرخ برین می گذرد عادت اوست عجب آن است که این مه به زمین می گذرد زلفت آن مصحف رخسار که در بر دارد سست عهدی ست که کارش به یمین می گذرد دهنت داد به خط خال لب آری به ملوک کار چون تنگ شد از تاج و نگین می گذرد خویشتن گم کند از دور چو بیند لب او دیده چون تشنه که بر ماء معین می گذرد گفت زاهد که نظر بر رخ خوبان نهی است کافرم من که صریح از سر دین می گذرد چشم مخمور تو بفروخت به هیچم آری خواجه چون مست شد از ملک یمین می گذرد گفتی آخر بدو بوسی بنوازم دل تو به لبت کز دل من نیز یمین می گذرد به چه عضویت نشانم که نداند چه کند شه چو بر صومعهٔ راه نشین می گذرد گر طبیبانه نیایی به سر خستهٔ هجر اگر امروز نه فردا به یقین می گذرد با حذر باش از آن جعد معنبر نیر مار زیباست که بر خلد برین می گذرد نیر تبریزی