نیر تبریزی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱: سالها گوشه غم بود دل ریش مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سالها گوشه غم بود دل ریش مرا باز عشق آمد و افکند به تشویش مرا صورت شیخ گرفتم بنظر جلوه نداشت بعنایت نظری ای بچه درویش مرا با کمند سر زلفت همه چشم است بچشم مردم ارنام کند صوفی بدکیش مرا نیمه جانی بستن از من و عذر مپذیر که گمان نیست که مقدی هله زین پیش مرا همه شور است که افکنده لبانت بعراق ای همه شور نگاهی بدل ریش مرا باز کن طره چل تار که از یاد برفت ذکر صد دانه زهاد کچ اندیش مرا نیر تبریزی