صابر همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۵: از چه بر دنیا و اهلش اتکا باشد مرا؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از چه بر دنیا و اهلش اتکا باشد مرا؟ نیستم اعمی که حاجت بر عصا باشد مرا مهربانی را طمع هرگز ندارم از رقیب از گدا، کی انتظار کیمیا باشد مرا؟ با خسان همدم نمی گردم بمانند حباب حیف باشد زندگی صرف هوا باشد مرا گر همای همت من اوج گیرد نه سپهر زیر پا افتاده ی چون بوریا باشد مرا در مقام دوستی گر جان کسی خواهد ز من تکیه بر او رنگ تسلیم و رضا باشد مرا فکر (صائب) خاص (گلچین) و (امیر) و (صابر) است حاش لله کاندر این دعوی خطا باشد مرا صابر همدانی