حاجب شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۹: ای لعل تو شیرین و بیان تو شکرریز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای لعل تو شیرین و بیان تو شکرریز شیدای تو عالم همه چون خسرو پرویز ای باربد وقت نکیسا صفت امروز در کاسه بربط شکر و شهد درآمیز نقاشی شاپور ز عکست به هدر رفت شیرین بود از صورت پرویز به پرهیز چشمت ز صفت مژده عشاق جگر خون کرد آنچه نکرده است به کس لشگر چنگیز روی تو و موی تو بود دام دل خلق از موی، دل آویزی و، و ز روی دل انگیز از صلح زمین صیت تو موعود شد امروز طوبی قدمن باده کوثر به قدح ریز لقمان به زبان صحت امراض شفا داد می کرد چو گل قند لبت بر همه تجویز شد صبح دوم ساقی شب، خیز خدا را همرنگ شفق باده به هنگام فلق ریز نفس هوس انگیز، ادب کن به ریاضت این اسب هرون رام کن از قمچی و مهمیز زد آتش تبریز به جانها شرر امروز چون ساغر دلها همه از خون شده لبریز «حاجب » سخنت صدق و کلامت حق و خود حق هی هی ز چنین دانش و این نطق دلاویز حاجب شیرازی