حاجب شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۹۷: اسیر سنبل زلف تو گلعذارانند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اسیر سنبل زلف تو گلعذارانند خمار نرگس مست تو هوشیارانند تو آن گلی که ز تاب رخت به گلشن دهر سخن بر آن همه چون لاله داغدارانند جفا و جور و تطاول ز ما دریغ مدار که عاشقان تو ایدوست بردبارانند بر آی بر لب بام و ببین بگوشه چشم که زیر تیغ اجل خیل جان نثارانند بگیر جام که بر باد رفت کشور جم ببین به تخته تابوت تاجدارانند به اسب و پیل بنه رخ دلا چو فرزین راه پیادگان ره عشق شهسوارانند غبار راه تو اکسیر اعظم است ایدوست از آن به کوی تو عشاق خاکسارانند پسند ماهرخان چیست غیر عجز و نیاز که زود رنج و دل آزار و ناز دارانند امید وصل تو باشد خیال خام ولیک بر آستان رفیعت امیدوارانند برآ، ز مشرق توحید آفتاب آسا که عاشقانت چو ذرات بی قرارانند گلی چو روی تو از شاخ مردمی بشکفت ولی هزار تو را در چمن هزارانند ببین به حالت ایران و اهل او «حاجب » که شهسواران محتاج نی سوارانند حاجب شیرازی