حاجب شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۷۱: نمیدانم چرا ساقی به کف ساغر نمیگیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نمی دانم چرا ساقی به کف ساغر نمی گیرد سر آمد دور مشتاقان چرا، از سر نمی گیرد رقیبان را نمی دانم چرا، از در نمی راند غرض آن ماه عارض تا کی از جوهر نمی گیرد تو را دامان عصمت گیرد آخر خون مشتاقان ز سختی بر دلت چون عجز و زاری درنمی گیرد کسی کز دست او جامی چو جم گیرد در این گلشن گل جنت نمی بوید می کوثر نمی گیرد نصیحت کم کن ای ناصِح که عقل و عشق گویندم کزین دلبر در این عالم کسی دل برنمی گیرد عدو کفران نعمت کرد قدر وقت را نشناخت چرا تیر قضا کیفر از آن کافر نمی گیرد شب مظلم ز رخسارت چراغ صبح روشن شد چرا، اخترشناس امشب پی اختر نمی گیرد بنای صلح شد محکم اساس جنگ شد در هم که بهرام فلک دیگر به کف خنجر نمی گیرد عزیزان روز و شب «حاجب» به مصر دانش و حکمت فروشد یوسف خود را و سیم و زر نمی گیرد حاجب شیرازی