حاجب شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۹: بر در میکده درویش بنه پای طلب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر در میکده درویش بنه پای طلب رو حیات ابد امروز از این خانه طلب میخ این چادر، صد پاره به دل زن نه به گل هر چه خواهی طلب از باده فروشان به ادب خدمت پیرمغان رو، به حقارت نه به کبر کاندر اینخانه حسب کس ز تو خواهد نه نسب پای عرعر منشین و ثمر از بید مخواه رو تو در سایه نخلی که بچینش رطب عرب از پارسیان تربیت آموخت درست که سعادت ز عجم بود و شقاوت ز عرب علم آموز و ادب زانکه به چیزی نخرند مردم با ادبت جامه دیبا وقصب لذتی هست بتحصیل علوم ار دانی که ز دوشیزه نبردند جوانان عزب «حاجب » از پرده درآ، روی به عالم بنما که جهانند ز هجران تو در رنج و تعب حاجب شیرازی