حاجب شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷: صبح شد ساقیان مست و خراب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبح شد ساقیان مست و خراب در کدو، از سبو کنید شراب شب تاریک روز روشن شد الصبوح الصبوح یا اصحاب صبح شد نوبت صبوحی شد رخ بشوئید از خماری خواب صبح شد کرد آفتاب طلوع تابکی می کشیم در مهتاب صبح صادق چو شد سهیل دمید مرد بیچاره کرمک شب تاب باده ده ساقیا ادب تا چند بین الاحباب تسقط آلاداب ما ز خم یافتیم و میخانه آنچه می خواست زاهد از محراب سبحه آن دور، را نخواهد زد که زند دور جام باده ناب نقد با ساقی است و نسیه به محض خلد کوثر کوائب الاتراب چند ساغر، به «حاجب » درویش داد باید به بانگ چنگ و رباب حاجب شیرازی