حاجب شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱: اتی امرالله ای ساقی بیار آن راحت دلها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اتی امرالله ای ساقی بیار آن راحت دل ها به مشتاقان و مهجوران ادر کأسا و ناولها بده زان راح ریحانی به منظوران روحانی مگر زین آب رحمانی برویانی گُل از گِل ها ببند ای ساربان محمل مکاهل ناقه را کامشب نوید وصل آید از جرس ها وز جلاجل ها ز محمل رخ چو بنماید نقاب از چهره بگشاید صلای انظروا آید ز مرحل ها و محمل ها به ظل خیمه جانان بباید رو نهاد از جان که خورشید جهان آراست در ظل ها و بی ظل ها به جز خون دل اندر عشق حاصل چیست عاشق را فغان کامشب به دامن ریخت چشم این طرفه حاصل ها نوید دنیوی باطل نعیم اخروی عاطل چه دل دادی به عاطل ها چرا نازی به باطل ها به کوی عشق چون پا می نهی از جان و سر بگذر که خونخوار است وادی ها و خونریز است منزل ها یکی بر، دار دست افشان یکی در نار پاکوبان عجب شوری ست در سرها، عجب سوزی ست در دل ها خدا را ناخدا کشتی مران در بحر طوفان زا که کشتی هاست با موج در این دریا ز عاقل ها روانند از پِیَت عشاق مشرق ها به مغرب ها ز ساحل ها به دریاها، ز دریاها به ساحل ها بباید همچو مجنون سر نهادن جانب صحرا که شد محمل نشین لیلی وش آن خورشیدِ محفل ها می از میخانه وحدت کند «حاجب» طلب امشب اتی امرالله ای ساقی بیار آن راحت دل ها حاجب شیرازی