وفایی مهابادی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴: خوش همی غلتد به رویش طره ی پر پیچ و تاب - گر ندیدستی ببین هندو به دوش آفتاب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش همی غلتد به رویش طرهٔ پر پیچ و تاب گر ندیدستی ببین هندو به دوش آفتاب دوش در خواب من آمد چشم خواب آلود دوست وین عجب در خواب بودم خواب می دیدم به خواب شب چو می گریم به یاد رنگ و بوی عارضت می دهد از خشت بالینم سحر بوی گلاب چشم شهلای توام آتش به جان افروختند ترک مست است این مگر کز دل همی جوید کباب آب چشم و آتش دل بیقرارم کرده اند چاره ای مطرب بگو، ساقی «بده جام شراب» با نگاه مطرب و ساقی بر آن عهدم هنوز بر نخیزم روز محشر جز به آواز رباب چشم گریان «وفایی» بین و عکس زلف و رو سنبل و گلدسته ای بربسته از یک قطره آب وفایی مهابادی