وفایی شوشتری
غزل ها
شمارهٔ ۲۱: از سر کوی تو هرگز به ملامت نروم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از سر کوی تو هرگز به ملامت نروم خواهم ار، رفت الهی به سلامت نروم از بهشت سرکوی تو به فردوس برین نروم گر بروم تا به قیامت نروم گر روم روزی از ین در، به سوی روضه ی خُلد تا که جان را، ندهم من به غرامت نروم چون به جز، مستی ورندی نبود مذهب عشق می بده می که پی زهد و کرامت نروم شده هر نقش و نگارم به نظر خار، چنان که به زلف و خط و خال و قد و قامت نروم به سرت گر، به سرم تیر چو باران بارد همچو طفلان نگریزم ز حجامت نروم آزمایش منما مورچه با سنگ گران که اگر رفت نشان ره به علامت نروم گر تو ای دوست وفادار «وفایی» باشی به خدا از سر کویت به ملامت نروم وفایی شوشتری