جیحون یزدی
غزل ها
شمارهٔ ۸: ایماه گلت را مگر از زهره سرشتند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ایماه گلت را مگر از زهره سرشتند یا برلب توطالع داود نوشتند آنقوم که با چون تو جوانند هم آغوش خود پیر نگردند که از اهل بهشتند عشاق ترا موی سیه یافت سپیدی یعنی فلکش پنبه نمود آنچه که رشتند آن جا که زند موکبه حسن تو خرگاه شاهان همه فرمان برو خوبان همه زشتند شد مصحف خوبی چو برخساران تو نازل زابروی تو سر لوح وی ازمشک نوشتند تا گرد لبت رست خط سبز تو گفتم خرما نتوان خورد از این خار که کشتند وصل تو و مداحی شهزاده بهشتست جیحون چه توان کرد که اغیار نهشتند جیحون یزدی