ترکی شیرازی
فصل اول | لطیفه نگاری ها
شمارهٔ ۱۳۴ - دلبر پریوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رویی چگونه رویی، چون ماه آسمانی قدی چگونه قدی، چون سرو بوستانی بر ماه آسمان نیست هرگز چنین لطافت بر سرو بوستان نیست این ناز و دل ستانی بستان چو سرو قدت هرگز به خود ندیده چون ماه آسمان نیست در آسمان نشانی گیسوی تابدارت هر حلقه اش کمندی مژگان دل نشینت هر یک سر سنانی بوسیدن رکابت مشکل بود رهی را از بس گران رکابی، از بس سبک عنانی دانم که با من از چیست بی مهری تو جانا! من پیر سال خورده تو دلبر جوانی لیکن مرانم از در هر چند ناتوانم زیرا که چون سگانم قانع به استخوانی گر خود پری نه ای تو ای دلبر پریوش دایم چرا پری وار، از چشم من نهانی؟ صبح امید «ترکی» چون شام شد ز هجرت این پیر ناتوان را دریاب تا توانی ترکی شیرازی