ترکی شیرازی
فصل دوم | مدیحه سرایی ها
شمارهٔ ۱۵ - شرار آتش عشق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بگویمت سخنی کاندر او نه جای اشک است که هر که طاعت حق کرد افضل از ملک است هر آنکه بندگی حق نکرد و سهل شمرد به روز باز پسین، جایش اسفلین درک است هر آنکه نیست به جانش شرار آتش عشق به نزد اهل خرد، چون طعام بی نمک است طلا چو بی غش و صافی درآید از بوته دگر چه باکی و اندیشه ایش از محک است روندهٔ ره کوی حبیب کی داند که در میان رهش پرنیان و یا چنک است الا! که جامهٔ ابر شمین ببر داری مکن تو فخر بر آن کس که جامه اش قدک است تو ذره پروری آموز کافتاب فلک ز ذره پروریش جا به چارمین فلک است طریق بنده نوازی از آن کسی آموز که خادم در دولت سرای او ملک است علی عالی اعلا که جبرئیل امین ضمیر هر سخنش یا علی فدیت لک است کسی که مهر علی نیست ذره ای به دلش هزار مرتبه بدتر ز غاصب فدک است کسی که بغض علی ذرهٔ ست در دل او یقین به گفته ی«ترکی» که کمتر از کپک است ترکی شیرازی