بلند اقبال
بخش چهارم
بخش ۱۰ - دراحسان به خلق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کن احسان که انسان عبیدت شود اگر روز قتل است عیدت شود به احسان توان خلق رابنده کرد به احسان توان مرده را زنده کرد که بی جان بود آنکه را نیست نان بلی مرده است آنکه رانیست جان بده نان که البته از نان دهی رسد روزگارت به فرماندهی خوشا حال آنان که نان ده شدند به هر ناتوانی توان ده شدند شدندی به افتادگان دستگیر نمودندی احسان به برنا و پیر ترش رو نگشتند از سائلی به تلخی نکردند خون در دلی به شیرین زبانی وجود و کرم نمودند فارغ دلی را زغم بدادند آسودگی خلق را رهاندند ز آلودگی خلق را کس ار هست نان ده علی ولی است که تقسیم روزی به دست علی است نه تنها همی نان ده آمد علی به امر خدا جان ده آمد علی بلند اقبال