بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۴۲۸: چرا تو این همه ای ماه بی وفا شده ای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چرا تو این همه ای ماه بی وفا شده ای به دوستان همه بی مهر یا به ما شده ای هزار درد اگر عشق کرده بار دلم مرا چه غم که تو بر درد ما دوا شده ای شدیم ازهمه اهل زمانه بیگانه از آن زمان که به ما یار و آشنا شده ای به شاهی توچه نقصان رسد اگر گویند که یار با من بی مایه گدا شده ای اگر به حرف رقیبان نرفته ای خود گو ز چیست کز بر من همچو دل جدا شده ای جدا ز رویتو دانی که روز مرگ من است رضا به مرگ من از هجر خود چرا شده ای به روزگار شوی همچو من بلنداقبال اگر به حکم قضا و قدر رضا شده ای بلند اقبال