بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۴: مرا به جز غم وحسرت ز عشق یار چه حاصل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا به جز غم وحسرت ز عشق یار چه حاصل به غیر حیرت و غفلت به روزگار چه حاصل تو رابه نشئه هستی به غیر مرگ چه صرفه بود ز باده و مستی به جز خمار چه حاصل گرفتم این که سپردم به دست لاله رخان دل سوای خون دل و چشم اشکبار چه حاصل در این دیار ندیدیم دلبری که برد دل دگر توقف ما اندر این دیار چه حاصل کسی که سال و مه عمر اوست بهمن ودی مه چو فرودین رسد وفصل نوبهار چه حاصل خزان هوا وتماشای باغ داده چه لذت چو رفت گل ز گلستان ز سیر خار چه حاصل هر آنکه آمده اقبال او بلندبه عالم نباشد ارچومن خسته خاکسار چه حاصل بلند اقبال