بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۱: چه نعمتی است اگر یار یار ما می شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه نعمتی است اگر یار یار ما می شد قرار بخش دل بیقرار ما می شد شدی خلاص دل ما ز ششدر غم و درد اگر که خال رخ اودوچار مامی شد به حال ما دلش ار سنگ بودمی شدآب اگر کسی خبر ازروزگار ما می شد به یاد عارض او سوی گلستان رفتیم به هر گلی که رسیدیم خار ما می شد زآه وناله نمودیم آن چنان کاری که رعد وبرق به حیرت زکار ما می شد به هر چمن که رسیدیم بسکه گرییدیم ز خون دیده چمن لاله زار ما می شد گرآن نگار برد نامی از بلند اقبال همین بسی سبب افتخار ما می شد بلند اقبال