بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۷۰: دهر ومافیها که شد موجود از بهر علی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دهر ومافیها که شد موجود از بهر علی است دهر تا بوده است ومی باشد همه دهر علی است این همه عالم که یزدان خلق فرمود و کند در همه عالم به هر جا بگذری شهر علی است دوزخ و جنت که می گویند درعقبی بود جنت آن مهر علی ودوزخ آن قهر علی است سلسبیل وکوثروجنت که بشنیدی ز خلق خوب اگر خواهی بدانی جوئی از نهر علی است فاش گویم زاهدان هر چند تکفیرم کنند معصیت به از ثواب آید اگر بهر علی است هست شیرین تر ز نوش غیر نیش از دست دوست خوشتر از تریاق می باشد اگر زهر علی است نی بلنداقبال را با کی ز زهر معصیت از محبت در دل اوچون که پازهر علی است بلند اقبال