بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۶: پریشان در ازل کردی تو از گیسوی خود ما را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پریشان در ازل کردی تو از گیسوی خود ما را خم ازغم چون کمان کردی تو از ابروی خود ما را به فردوس برین ما را دگر خواهش نمی آید کنی همچون سگان گر پاسبان در کوی خود ما را به مشک عنبر سارا دگر حاجت نمی افتد معطر گر کنی از بوی مشکین موی خود ما را دگر ما را نمی باشد تمنا هیچ بر کوثر به جامی گر کنی سیراب از آب جوی خود ما را نداریم آرزو دیگر به وصل حور و غلمانی شبی سازی اگر همراز وهم زانوی خودما را دل ما را زجا کندی به زور و قدرت بازو تعالی الله چه ممنون کردی ازبازوی خود ما را بلند اقبال از آن گشتم بحمدالله والمنه که ره دادی ز روی فضل و احسان سوی خود مارا بلند اقبال