افسر کرمانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۳: در کشورم کشید سپه پادشاه باز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در کشورم کشید سپه پادشاه باز در مزرعم نماند اثر از گیاه باز دور از نظر شدی تو و عمری بود که ما، داریم دیده در طلبت فرش راه باز ای نفس شوم شرمی از این کرده های زشت گیرم که کردگار ببخشد گناه باز هرچند صیقل آوری افزون شود غبار آیینه را که تیره کند دود آه باز من بنده گریخته از درگه توام هم بر در تو آورم اکنون گناه باز از جهل اگرچه توبه شکستم هزار ره نتوان طمع برید ز لطف اله باز از کوی دوست دل نگران گر نمی رود اندر قفا کند ز چه افسر نگاه باز؟ افسر کرمانی