افسر کرمانی
غزل ها
شمارهٔ ۵۱: ما را هوای باده یاقوتفام توست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما را هوای باده یاقوت فام توست ساقی ببخش بوسه، که آن می به جام توست ما همچو سکه زر خالص گداختیم دریاب ای که سکه خوبی به نام توست مرغ دلم، ز حلقه زلفت رها مباد وارستگی مرا همه در چین دام توست خرسند خاطرم، شب هجران، که عنقریب، دست نسیم صبح، به زلف چو شام توست تسنیم، جرعه ای ز لب روح پرورت طوبی، حکایتی ز قد خوش خرام توست ما را نمی رسد هوس فیض بندگیت کیوان کمینه چاکر و جوزا غلام توست گیتی همه به زیور حسنت منوّر است خورشید کوکبی است که طالع ز بام توست ساقی ز من بگوی به آن ترک باده نوش، افسر نمی خورد می، و مست مدام توست افسر کرمانی