افسر کرمانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶: زلفا، تو کانهمه شکن و تار داریا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زلفا، تو کانهمه شکن و تار داریا بهر شکست نافه تاتار داریا دام و کمند و رشته و چین، حلقه و رسن بر صید جان مردم هشیار داریا پیکان مژّه، صارم ابرو، سپاه خط با عاشقان مگر سر پیکار داریا جانها بری به غارت و دلها کنی اسیر از این چنین هنرها بسیار داریا اندام تیره، چهره دژم، کالبد پریش قامت خمیده پشت نگونسار داریا همچون غراب تیره همه روز تا به شب آرامگه به ساحت گلزار داریا یا همچو زاغ تیره تو بر عرعر بلند بنشسته ای و لاله به منقار داریا داری دو صف ز مژگان و این آیدم عجب بهرچه این دو لشکر خونخوار داریا افسر کرمانی