نورعلی شاه
بخش اول
شمارهٔ ۸۸: کوی دلدار بهشت است چمن نتوان گفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کوی دلدار بهشت است چمن نتوان گفت نقش پایش گل و نسرین و سمن نتوان گفت بسکه داده بخطش خط غلامی عنبر گیسویش را بخطا مشک ختن نتوان گفت شود از شرم و حیا بسکه گلشن غرق گلاب عرقش را ببرش در عدن نتوان گفت قیمت لعل بدخشان در اشکم بشکست چشم خونبار مرا کان یمن نتوان گفت وه که با مرغ دل من بسوی گلشن جان جز حدیث لب آن غنچه دهن نتوان گفت چون دلم کرد بچین سر زلفش مسکن بعد از این پیش رخش حرف وطن نتوان گفت شده چون آینه در مجلس او نور علی لاجواب است در اینجا که سخن نتوان گفت نورعلی شاه