فصیحی هروی
قطعات
شمارهٔ ۷ - توصیف غار جمشیدی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تعالی الله نه غارست این جهانیست زمین او ز رفعت آسمانیست عقاب آسمان را گر تواند که اینجا پر زند خوش آشیانیست به هر برجی در آن از روح قدسی خجسته کوکبی صاحب قرانیست ز خدام در این آستانست اگر آن آسمان را پاسبانیست ز انوار تجلی در فضایش ببینی هر کجا راز نهانیست تو گویی گوهر خورشید و مه را به هر سنگ اندر او فرخنده کانیست معاذالله تو و مدحش فصیحی گرفتم آن که هر مویت زبانیست به جمعی اندر آن مجلس گرفتم که از اخلاص هر موشان جهانیست همه صحرانشین و شهرزاد ند وفا را طبع ایشان ترجمانیست لقب جمشیدی و جمشید فطرت بنامیزد چه فرخ دودمانیست چو دیگ قدرشان در جوش آید فلک آنجا کلوخ دیگدانیست خداشان دایما فرخنده دار[ا]د ازین فرخنده منزل تا نشانیست فصیحی هروی