فصیحی هروی
قطعات
شمارهٔ ۴
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای آصف جم قدر که حسن گهر تو مشاطه دوشیزه هر معدن و کانست چون آینه دیده تو یکرویی و یکدل کلک تو ندانم ز چه معنی دوزبانست نی نی چو تو یی ضامن ارزاق بد و نیک این واهب روزی دو زبان از پی آنست گر خود نه چنین ست چرا بر ورق نظم خوناب معانی ز رگ لفظ روانست سنگی که به من تحفه فرستاد به جایت گویی که مرا تیزگر تیغ زبانست این سنگ فسان نیست مرا درخور زیراک مجنون ترا تیزی شمشیر زبانست تیغ اجل خصم ترا تیز سزا نیست کان را دل سخت ملک الموت فسانست این خشک رگ از زشتی چون ساعد مرگ ست اما چو ز دست تو رگ و ریشه جانست بی باد دم تیغ تمامش به هوا رفت این سنگ سبک روح مگر ریگ روانست از نرمی جوهر چو زر دست فشارست هم نزد تو نیکوست که میراث کسانست گردد ز لبم باز سوی سینه دعایت کاین گوهر شب تاب چراغ دل کانست تا هست به میزان خرد جهل سبک سنگ دانم که ترا کفه اقبال گرانست فصیحی هروی