فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۱۷: کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری همچو موج هرزه گرد از روی دریا نگذری گر ز گمراهی رهت بر شهر درمان اوفتد تا توانی بر شبستان مسیحا نگذری لخت لختم تشنه دیدار تست ای برق غم چون به کوی ما رسی بر جان تنها نگذری نکهتی ام بار کنعان بسته از مصر ای صبا عصمت من پاس داری بر زلیخا نگذری از دیار زخم ما ای مرهم آسودگی گر همه الماس باشی بی محابا نگذری ای کبوتر هر کجا بر خاک افتد نامه ام کوی یار ماست آن زنهار از آنجا نگذری بر فصیحی بال خواهش بی محابا می زنی بی ادب پروانه ای بر محفل ما نگذری فصیحی هروی