فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹۵: تا کی چو طفل عقل دم از مهر و کین زنیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کی چو طفل عقل دم از مهر و کین زنیم کو همتی که پای بر آن و بر این زنیم تلخیم در مذاق جهان همچنان اگر صد بار غوطه در شکر و انگبین زنیم خاکستریم و باز به صد حیله خویش را سوزیم تا دمی نفسی آتشین زنیم گریند شام ماتم ما دوستان ما چون صبح خنده در نفس واپسین زنیم خاکیم و بردبار نه آن نازنین زلال کز جنبش نسیم گره بر جبین زنیم ز آن شعله ای که سینه آتش کباب اوست کو یک شرر که در جگر کفر و دین زنیم دستم نماند بس که فصیحی به سر زدیم زین پس به جای دست مگر آستین زنیم فصیحی هروی