فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۴۴: جوش ذوقم خوشنشین کشور میخانهام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جوش ذوقم خوش نشین کشور میخانه ام موج فیضم خانه زاد ساغر و پیمانه ام می زنم لاف شکیبایی و از طوفان اشک موجه گرداب را ماند مصیبت خانه ام باز در دارالشفای تب گدایی می کنم کز مسیح آنجا افغان خیزد که من دیوانه ام دزدم از جیب صبا خاکستر منصور را تا مگر طوری شد زین نور ایمن خانه ام تیره روزیهای طالع بین که از بس کسم هر شب افروزد چراغی باد در کاشانه ام هیچ گه جغدی صلای کلبه خویشم نزد روزگاری شد که سرگردان این ویرانه ام بیخودم نی ازگل آگاهم فصیحی نه ز شمع این قدر دانم که گه بلبل گهی پروانه ام فصیحی هروی