فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۷۱: غمش به تازه ندانم چه مدعا دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غمش به تازه ندانم چه مدعا دارد که فکر مرهم بهبود زخم ما دارد چکیده دل دردست آسمان در کین به زخم ما چو رسد شربت دوا دارد کدام صورت زشت اندرین بهشت آمد که باز آینه ام شکوه از صفا دارد بسوخت بلبل و خاکسترش ز شوق هنوز به بوی گل سرآمیزش صبا دارد گسسته تار فصیحی ز هجر ناخن غم نهفته زیر لب شوق صد نوا دارد فصیحی هروی