فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۶۹: سر آشفته بختم تا به کی بر خویشتن خندد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سر آشفته بختم تا به کی بر خویشتن خندد چو غنچه کاش این سر در گریبان کفن خندد تو گر صیاد خونریزی من آن صید گرفتارم که چون بسمل شوم هر قطره خونم به من خندد چو از مهر و وفایت قصه آغازم زبان گرید چو از صبر و شکیب خویشتن لافم سخن خندد ذخیره ست آسمان را خنده های خرمی بر لب که تا روزی به کام خویشتن در مرگ من خندد چه ابر تیره بختم من فصیحی کاندرین گلشن چو من خندم چمن گرید چو من گریم چمن خندد فصیحی هروی