فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۶۷: چنان که باغ در آغوش گل نمیگنجد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چنان که باغ در آغوش گل نمی گنجد شکیب در دل مدهوش گل نمی گنجد نخست نام دهانت شنید غنچه مگر که هیچ زمزمه در گوش گل نمی گنجد شهید تیغ ستم شو که زیر نعش هزار ز بس هجوم ملک دوش گل نمی گنجد به عندلیب بگویید کاین فغان تا چند درین چمن لب خاموش گل نمی گنجد نصیب این دل ریش است نیش خار ارنه صبا درین چمن از جوش گل نمی گنجد به محملی که خموشی هزار دستانست لب سرود فراموش گل نمی گنجد مرو به باغ فصیحی که این دلی که تراست ز نیش خار درو جوش گل نمی گنجد فصیحی هروی