فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۷: آن قطرهام که بحر به دور افکند مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن قطره ام که بحر به دور افکند مرا ظلمت ز ننگ بر در نور افکند مرا من خانه زاد دیده دردم چو طفل اشک گرداب غم به موج سرور افکند مرا بر عشق مهربان شده ترسم که عاقبت در قحط سال وعده طور افکند مرا ایزد جزای مستی من چون دهد مگر لب تشنه در سراب شعور افکند مرا رحمت بهانه جوست مبادا نسیم لطف در صیدگاه طره حور افکند مرا فصیحی هروی