طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۷۵۰: از بس گل ناسازی ام در جیب و دامن می کنی - زان پیشتر کآیی برم، سامان رفتن می کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از بس گل ناسازی ام در جیب و دامن می کنی زان پیشتر کآیی برم، سامان رفتن می کنی ای بت نه ناقوس منی، بهر چه در خلوتسرا تا می رسد دستم به تو، بنیاد شیون می کنی از نوبهار آرزو، گلهای اشکم تازه شد پایی بنه بردیده ام، گر سیر گلشن می کنی ای دل نخواهی یافتن، از دختر رز بهتری از صحبت او پا مکش، گر خواهش زن می کنی طغرا، نفاق دوستان، هرگز نخواهد گشت کم در پیش ایشان بی سبب، تعریف دشمن می کنی طغرای مشهدی