طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۶۵۸: یارب از نسرین، چراغ لاله را پروانه ده - دود ریحان را زگل، جوشی در آتشخانه ده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یارب از نسرین، چراغ لاله را پروانه ده دود ریحان را زگل، جوشی در آتشخانه ده سنبل این دشت، بوی زلف لیلی می دهد طره اش را از نسیم بید مجنون، شانه ده می زند واعظ به سرمستان بزم عشق، طعن آشنایان را پناه از کاوش بیگانه ده گر شود انگشت زاهد رهبرم در کار عشق تاب سرگردانی ام چون سبحه صد دانه ده من به پایین خانه دار فنا راضی نیم همچو منصورم ز عزت جا به بالا خانه ده طغرای مشهدی