طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۲۰۹: تخم اشک از کف بنه ای دل که مانند سحاب - تا بپاشی تخم، می باید ز هم پاشید و رفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تخم اشک از کف بنه ای دل که مانند سحاب تا بپاشی تخم، می باید ز هم پاشید و رفت چون قدح کآید بر مینا، شب آمد پیش من گریه کردم از برای ماندنش، خندید و رفت بس که خاک این چمن سرگشتگی می آورد آب را از چشمه باید راه جو پرسید و رفت کوچه تابوت اگر آمد درین راهت به پیش تا به منزل می توانی سایه وش خوابید و رفت طغرای مشهدی