طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۲۹: شکوه دانه و دام از نفس انداخت مرا - شور بیهوده ز چشم قفس انداخت مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شکوه دانه و دام از نفس انداخت مرا شور بیهوده ز چشم قفس انداخت مرا منم آن شعله ناقص که پی کسب کمال آتش افروز به دامان خس انداخت مرا عاقبت شورش بیجای سیه مستی عشق همچو زنجیر به چنگ عسس انداخت مرا هست حق با من اگر شکوه ز صیاد کنم زان که ناحق به طلسم قفس انداخت مرا طغرای مشهدی