میلی مهشدی هروی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۲: ز بزمش با چنین خواری، نخواهم زود برخیزم - که پندارم اگر باشم دمی، خشنود برخیزم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز بزمش با چنین خواری، نخواهم زود برخیزم که پندارم اگر باشم دمی، خشنود برخیزم پس از عمری که بنشینم به صد تقریب در بزمش سوال از مدعای من کند تا زود برخیزم برد چون رشکم از بزم تو، پنهان سوی من بینی که با آن ناامیدی، آرزوآلود برخیزم به راه انتظارات مردم و بیرون نمی آیی اگر نومیدی من باشدت مقصود، برخیزم به صد امیدواری در رهش بنشسته ام میلی اگر در دیدنش تاخیر خواهد بود، برخیزم میلی مهشدی هروی