میلی مهشدی هروی
غزل ها
شمارهٔ ۶۱: ای مرغ دلم فاخته سرو بلندت - زلف تو کمند و دل من صید کمندت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای مرغ دلم فاخته سرو بلندت زلف تو کمند و دل من صید کمندت بر من که تو را صید زبونم نکشی تیغ آزرده دلم از دل دشوار پسندت تا چشم بد غیر، گزندت نرساند خال رخ خوبان دگر باد سپندت بر جان و دلم غمزه و زلف تو گواهند کاین کشته تیغت شد و آن بسته بندت زنهار دلا دامن خوبان مده از دست هرچند که این طایفه از پای فکندت ناصح ز فسون تو جنونم شده افزون صد شکر که بی سود نبود این همه پندت میلی تو به صد بند به اصلاح نیایی رفت آنکه دگر پند بود فایده مندت میلی مهشدی هروی