کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۹: ای رخت شمع تابخانه دل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای رخت شمع تابخانه دل خلوت خاص تو میانه دل دل چو در اصبعین تست بچرخ پس مکن چرخ دل بهانه دل وه که سیمرغ قاف قربت حق گشته پنهان در آشیانه دل عرش و کرسی و آسمان و زمین غرقه در بحر بیکرانه دل بهمه دل چوبی نشان شده اند ندهد هیچکس نشانه دل غیر معشوق کس نمی داند راز پنهان عاشقانه دل چنگ و عود و رباب و بربط و نی پیش مستان بود ترانه دل از ازل تا ابد که میگویند باشد اوصاف یکزمانه دل روح کوهی بدیده جان تو را در بیانهای عارفانه دل کوهی