کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۱: باشد ز سرو قد تو خرم های باغ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باشد ز سرو قد تو خرم های باغ در گلستان ز روز تو برگ و نوای باغ چون خاک آستان تو فردوس جنت است بخشد نسیم از سر کویت عطای باغ تا داد غنچه زر بصبا و گره گشاد قمری و عندلیب چمن شد گدای باغ از وصل خویش تا گل صد برگ جانبداد آمد بگوش جمله مرغان صلای باغ باغ دل است گلشن مستان صبحدم باشد ز جام باده صافی صفای باغ کوهی اگر چه از چمن و باغ فارغ است گفت این غزل چو بلبل دستان سرای باغ کوهی