کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۵: مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مژه ام شد قلم وچشم دوات ای دلبر تا نوشتند بلعل تو زکوة ای دلبر زنده شد جان من سوخته در وقت سحر هست از لعل لبت آب حیات ای دلبر بنما وصل که جانم ز غم آمد بر لب تا بیابیم ز هجر تو نجات ای دلبر طوطی روح من از شکر لعلت گویا است تا ز قند لب تو رسته نبات ای دلبر پیش خورشید رخت ذره صفت می گردم نیست ما را بغمت صبر و ثبات ای دلبر هست کوهی ز مقیمان درت میدانی کند آخر بوفای تو وفات ای دلبر کوهی