کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۹۳: صفا در خانه دل را که یار صاف میآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صفا در خانه دل را که یار صاف میآید منزه از بد ونیک همه اوصاف می آید دلا در بوته عشقش چو زر بگداز و صافی شو و گرنه قلب می مانی و آن صراف میآید بلطف خویش خاکی را کند خورشید آنمه رو از و در دنیی و عقبی همه الطاف میآید ز چشم او بیاموزند خود علم نظر بازی که از هر غمزه ی شوخش دو صد کشاف میآید بهر جانب که رو آری نه بینی روی نیکو را گهی از شرق و گه از غرب و از اطراف میآید چو عنقا شد نهان کوهی ز مردم بر سر کوهی ولی آوازه سیمرغ هم از قاف می آید کوهی