کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۸۲: خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش حال آن کسانی کز دام تن رهیدند چون شاهباز قدسی در لامکان رسیدند آن سالکان وحدت دانی کی اند ایدل آری جنید و شبلی معروف بایزیدند بحر محیط وحدت موج و حباب دارد امواج بحر بودند در بحر آرمیدند جاوید زنده گشتند در بحر لایزالی چون ازید خداوند جام وفا چشیدند از ممکن تعین یکباره در گذشتند حق را بچشم واجب بی واسطه بدیدند ذرات و سایه هر دو بود اعتبار وهمی در آفتاب مطلق جاوید ناپدیدند خلق جدید بشنید کوهی و زنده گردید چون دید او که یاران بار دیگر چودیدند کوهی