کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۶۹: تا رود جان بجانب معراج
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا رود جان بجانب معراج نیست جز شرع مصطفی منهاج در ره انبیاء بسر رفتی دلدل درد دل بود هملاج عشق در جان و دل علم می زد که در آندم که جسم بود امشاج سدره ای بود آدم و ابلیس هر دو را از بهشت کرد اخراج چون به طبع هوای شیطا ن رفت آدم آندم ندید برسرتاج کرد افشای سر حضرت حق بر سردار شد سر حلاج بحر وحدت محیط بر اشیاست آسمان و زمین کف امواج بسکه با خود تنید تار خیال عقل، چون عنکبوت شد نساج کوهیا میرسی به عالم فوق گر نمانی به تخت طبع مزاج کوهی