کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۵۲: هر که دیوانه رخسار پریرویان نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که دیوانه رخسار پریرویان نیست آدمی زاده مگوئید که او حیوان نیست هر که چون شمع نسوزد نشود روشن دل محرم وصل حریم حرم جانان نیست کو بکو قرب در آن کوی که بارش ندهند پیش عید مه رخسارش اگر قربان نیست بوی توحید ز بستان خدا نشنیده است خار و گل در نظر عارف اگر یکسان نیست غنچه از حجله بگلزار نخیزد از خواب بلبل سوخته در باغ اگر نالان نیست شب نشینان بوصالت نرسیدی روزی چشم پرخواب تو گر رهزن بیداران نیست کو هیا تا نه نشینی تو بمقصد نرسی زانکه بوسیدن پای سگ او آسان نیست کوهی