کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷: گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر من از عشق جگر خوار بنالم چه عجب یا ز جور و ستم یار بنالم چه عجب بهوای گل رخسار تو ای سرو بلند گر چه بلبل بچمن زار بنالم چه عجب جگرم خون شد و از دیده برویم افتاد گر بجان از دل بیمار بنالم چه عجب در خم زلف سیه کار تو چون دربندم زار چون مرغ شب تار بنالم چه عجب مینوازی چه نی و میکشی از ناز مرا وه که از پرده ی پندار بنالم چه عجب سوختم ز آتش هجران تو ای ماه اگر بهر یکدیدن دیدار بنالم چه عجب دید کوهی که خدا گریه و زاری طلبد گفت گر بر در جبار بنالم چه عجب کوهی